Heleen van Royen is bang voor RoddelPraat
Heleen van Royen is bang voor RoddelPraat
Heleen van Royen is bang voor RoddelPraat. Voor haar nieuwe boek Juice dook Heleen in de wereld van de juicekanalen en keek ze dus ook naar RoddelPraat. “Ik raakte geobsedeerd door die kanalen. Ik ben van oorsprong journalist en met een obsessie ga ik op onderzoek uit. Waar gaat het over? Wat voor wereld is dat? Hoe werkt het?”
“Het fenomeen zegt ook iets over de wereld waarin we nu leven”, vervolgt Van Royen. “Wat vinden we belangrijk? Hoe gaan we met elkaar om? Maar ook hoe we met ons privéleven omgaan. Vroeger liet je je vakantiefoto’s alleen aan vrienden zien, nu wordt alles online gegooid. Daardoor ontstaat ook het idee dat je alles van iedereen mag vinden en er iets over mag zeggen. Als iemand iets leuks overkomt, wordt er meteen gekeken naar wat níét leuk is aan die persoon. In 2018 zou acteur en comedian Kevin Hart de Oscars presenteren. Toen kwamen er oude tweets boven waarin hij zich negatief uitliet over homoseksualiteit. Daar had hij al honderd keer zijn excuses voor aangeboden, maar hij voelde zich toch gedwongen zich terug te trekken. Het zou niet zo moeten zijn dat jouw uitspraken je de rest van je leven blijven achtervolgen. We zeggen allemaal weleens iets waarvan we achteraf denken: niet handig.”
“Dat vind ik een heel enge ontwikkeling”
Iedereen op straat kan een foto maken van Van Royen en delen met RoddelPraat. Wow, echt eng. “Dat vind ik een heel enge ontwikkeling. Als je bekend bent, krijg je vaak al veel shit over je heen, maar nu moet je je helemaal bewust zijn van wat je doet en zegt. Als je een keer tegen iemand uitvalt in het openbaar, of boos wordt, wat kan gebeuren, we zijn allemaal mensen, dan staat het vijf minuten later online. Zonder enige nuance, met alleen maar aannames.”
“Ik heb niet zoveel te verbergen”
Heleen van Royen is bang maar in ieder geval niet voorzichtiger geworden. “Nee, maar ik heb ook niet zoveel te verbergen”, zei Heleentje. “Ik ben geen Linda de Mol of Chantal Janzen die overal door iedereen worden herkend. Ik ben me er niet heel bewust van dat mensen naar mij kijken, of stiekem een foto maken. Ik ging laatst met vrienden van Bart naar Paradiso in Amsterdam waar hij moest optreden. Naast zijn werk als televisieproducent is hij drummer. Ik vind het altijd heel leuk om hem te zien spelen; wat er om mij heen gebeurt, zie ik dan niet. Maar zijn vrienden wel, die zien mensen naar mij staren, en elkaar aanstoten. Er kwam die avond een man naar ons toe en die vroeg aan een van die vrienden of hij een foto met mij mocht maken. Haha, die dacht dat ik daar met mijn beveiligers was, of zo.”
