Jan Roos: Nu is Anouk opeens ook al een racist
Jan Roos: Nu is Anouk opeens ook al een racist
Dat is ook wel het mooie aan dat stempel fobisch. Een fobie is een aangeboren en op niets gebaseerde angst voor iets. Dus als ik een man, die zegt een vrouw te zijn, man noem, heb ik opeens last van een afwijking. Dat is hoe het gaat. Alles dat normaal is is abnormaal en andersom. Zo ook mensen met een geestelijke afwijking die zichzelf they/them noemen. Oftewel non-binair. Voorheen was zo iemand schizofreen. Nu is ie heel normaal en moet ik een persoon aanspreken alsof het meerdere personen betreft. Je raadt het al, als ik dat niet doe, ben ik fobisch. Dus ik ben gek als ik een mafkees niet aanspreek zoals hij/zij/het/hen/hullie/zullie wensen.
Jan Roos: “Nu is ie heel normaal en moet ik een persoon aanspreken alsof het meerdere personen betreft.”
Met genders en geaardheden wordt gehusseld alsof het niets is. Je mag en kan alles zijn en eisen dat mensen je aanspreken zoals jij wenst. Zoals altijd is ras ook iets bij woke. Daar zijn ze continu mee bezig. Ik vind dat al ruiken naar racisme, maar goed. Nu is het zo dat mijn huidskleur van term is veranderd. Niet met mijn goedkeuring, maar onder dwang. Ik was blank en nu ben ik wit. De mainstream media hebben dat natuurlijk met veel plezier overgenomen. Die staan namelijk altijd aan de verkeerde kant. Maar het blijft vreemd dat mijn huidskleur een naamsverandering heeft doorgemaakt omdat een bepaalde ideologie vindt dat de eerdere term, blank, te onschuldig was voor mijn kleur. Dat kan je nogal racistisch noemen. Als je de discussie bekijkt nadat zangeres Anouk rapper Ronnie Flex een n*kker noemt, terwijl hij zichzelf en haar ook een n*kker noemde in een liedje gaat dat op identieke wijze als bij genders. Hij mag wel iets dat zij niet mag vanwege haar huidskleur. Is het nou niet juist de basis van discriminatie dat de een meer mag dan de ander op basis van de hoeveelheid pigment in je huid.
