Jan Roos: Uitspraak zaak Famke Louise was gerechtelijke dwaling
Jan Roos: Uitspraak zaak Famke Louise was gerechtelijke dwaling
In de eerste zaak werden we veroordeeld voor copyrightschending vanwege het draaien van het liedje, het verkeerd interpreteren van de tekst en Famke Louise een achterlijk wijf noemen. Dat je veroordeeld kan worden vanwege jouw zienswijze op een tekst was al uniek in de Nederlandse rechtsstaat. Zo kan je namelijk ook iemand veroordelen die het verhaal achter een modern schilderij niet op de juiste manier beoordeeld. Er bestaat (gelukkig) geen wet die dat verbiedt. Toch mochten wij de tekst van het liedje niet vertalen naar wat het zou betekenen in onze ogen. Nou ja, je mag gewoon iemand een achterlijk wijf noemen, dus die veroordeling was ook wel een dieptepunt. Nog nooit heeft iemand voor zo’n lullige belediging een straf opgelegd gekregen.
Jan Roos: “Nou ja, je mag gewoon iemand een achterlijk wijf noemen, dus die veroordeling was ook wel een dieptepunt.”
Natuurlijk gingen we tegen deze belachelijke onzin in hoger beroep. Het is hier geen Zimbabwe. Althans, dat dachten we. In de tweede zaak ging het opeens niet meer over achterlijk wijf of onze interpretatie van haar tekst. Het ging zelfs niet meer over copyrightschending daar wij konden aantonen dat ze het liedje doodleuk op een kinderverjaardag stond te zingen. Nee, we werden ook in hoger beroep veroordeeld, maar nu voor privacyschending. Wat al erg raar is. Je gaat immers in beroep tegen beschuldiging A en wordt dan veroordeeld vanwege beschuldiging B. Maar van de week zei Famke Louise dat het nummer helemaal niet door haar is geschreven. Het is dus niet autobiografisch. Hoe hebben wij dan in hemelsnaam haar privacy kunnen schenden door het te draaien? Precies. Dat kan helemaal niet, aangezien het nummer niet over haar privéleven ging. We zijn er dus op zijn zachtst gezegd stevig ingenaaid.
