Johan Derksen bezeert zich na uitglijden: ‘Leven is niet makkelijk’

Roddelpraat Redactie 9 maanden geleden 8 Reacties

Uitglijden

Oei… Johan Derksen heeft zich bezeerd! Hij maakte maandag een val in zijn eigen tuin, de tv-analist gleed uit toen hij zijn hond uit liet, vertelt hij in de SBS6-talkshow Vandaag Inside.

“Ja, ik ben uitgegleden. Het leven is niet altijd even makkelijk”, vertelt Johan in gesprek met presentator Wilfred Genee. De analist heeft last van zijn ‘achillespees of enkelbanden’, maar zelfs dat hield hem niet tegen om naar de studio te komen.

Johan Derksen keek naar eigen zeggen eerst even naar de buren voordat hij weer opstond. Om te kijken of ‘die niet lachend voor het raam stonden’. Begrijpelijk, maar jammer, dan hadden wij weer kunnen lachen.

Inzameling

Waarom Johan dan alsnog dat hele stuk gaat rijden om zijn zegje te kunnen doen bij Vandaag Inside? “Met mijn mond is niets aan de hand hoor”, zegt Johan. “Nog steeds scherp als een mes. Maar als er een inzameling gehouden kan worden, stel ik dat wel op prijs.”

Barend van Deelen lacht om beledigingen van RoddelPraat

Uitzending RoddelPraat Gisteren hebben we in de uitzending van RoddelPraat weer de meest sappige scoops besproken. Zo kwam ook...

Bekijken

Barend van Deelen lacht om beledigingen van RoddelPraat

De Commands

8 Reacties

Let op! Het is op dit moment niet mogelijk om nieuwe comments te plaatsen.

Toch ook raar dat je als bejaarde nog een jonge hond neemt. Want die willen spelen en hebben eindeloos energie. Aangezien een hond makkelijk 15 wordt, zie ik Derksen niet op zijn 90ste nog een hond uitlaten.

Misschien ‘n goed idee als ie ‘n talkshow begint in Tsjaad of in Jemen

Ga zelf lekker op een eiland zitten, totalitaire gek.

Nondju wat een nieuws , ik word er helemaal nat van.

Johan is vast fan van de band , the flu Pfizers, ik bedoel de fu fighters .

Tijd dat Johan eens oprot van tv,eng mannetje!

Tjonge, dit nieuws had ik toch echt gemist.
Ik ga even in foetus-houding op de grond liggen en dit verwerken

In de tuin, een zucht van pijn,
Johan Derksen, nietig, klein.
Een uitglijder, onverwacht,
Het leven dat soms hard en zwaar op je lacht.

“Achillespees, enkelbanden, zeer”,
Maar zijn mond, die doet nog mee.
Met scherpte als een vlijmscherp mes,
Zelfs na zo’n val, geen greep naar des.

Een blik naar de buren, een moment,
Om te zien of zij het vonden, pret.
Maar Johan staat op, met moed en kracht,
Voor de camera’s, zijn woorden, onverwacht.

Het leven, ja, het is niet mild,
Soms struikelen we, ongewild.
Maar Johan, hij staat weer op zijn been,
En deelt zijn woorden, scherp en kleen.

Dus laten we lachen, om dit verhaal,
Van een man die viel, maar niet ten val.
En als er hulp nodig is, een klein gebaar,
Een inzameling, voor wie dat klaarstaat, daar.