‘Misschien merk ik niets van het pestgedrag en intimidatie omdat ik man, wit en presentator ben?’

Sjoerd van Ramshorst: ‘Misschien merk ik niets van het pestgedrag en intimidatie omdat ik man, wit en presentator ben?’

“85 procent… Dat is rammend veel”, aldus Sjoerd van Ramshorst, die er naar eigen zeggen ‘echt’ van geschrokken is. “Als je die twee getallen leest, dan krijg je het gevoel dat de redactie één grote dierentuin vol idiotie is. Die indruk heb ik niet. Ik heb zelf geen grensoverschrijdende situaties ervaren. Daarmee wil ik de problemen niet bagatelliseren. Integendeel. De cijfers spreken voor zich. Andere punten in het rapport vind ik wél herkenbaar: leidinggevenden die hun verantwoordelijkheid niet namen als er iets misging. Ook werden mensen te vaak op inhoud gepromoveerd. Zo kon het gebeuren dat een goede redacteur of eindredacteur werd gepromoveerd, maar ongeschikt bleek als manager.”

Sjoerd van Ramshorst: ‘Ik wist het niet, of misschien zie ik het niet’

“Ik vind het vooral erg dat veel collega’s pestgedrag en intimidatie hebben meegemaakt”, vervolgt slijmbal Sjoerd van Ramshorst. “Ik kende wel een aantal verhalen over collega’s die afgesnauwd zijn of te maken hadden met intimidatie. Situaties waar ik niet bij ben geweest, maar waarvan je denkt ‘hoe is het mogelijk?’ Dat het op zo’n grote schaal gebeurt… Dat wist ik niet. Of misschien zie ik het niet.”

Hoe kan het dat Sjoerd van Ramshorst niets merkte van de zogenaamde pesterijen en intimidaties? “Dat weet ik niet”, vertelt hij. “Misschien dat ik het minder merk omdat ik man, wit en presentator ben? Al weet ik niet of het met mijn functie te maken heeft.” Toen Sjoerd tien jaar geleden presentator wilde worden, was hij zich ervan bewust dat hij onderaan moest begonnen. “Eerst als stagiair, later als beeldredacteur. Ik wilde voorkomen dat er een werkcultuur zou ontstaan waarbij de redactie mij niet durft te corrigeren.”