Pffffffff. Wat een armoed. Dat ouwe wijfie die maar allerlei meuk aan de man moet brengen om een beetje in leven te blijven. Vorige keer ging het over lekker ruikende gordijnen, nu van hetzelfde merk een of andere wasverzachter of zoiets.
En om het nog triester te maken staat ze haar panterkleding van het Kruidvat, met de kaartjes er nog aan dus ongedragen, in een wasmachine te proppen. En dan noemt ze dat hondje ook nog haar kind. Mijn hemel, wat een teloorgang.
