Jan Roos, de nestor van Roddelpraat werd woensdag niet zo lekker. Dezelfde nacht stond er een ambulance voor de deur en twee artsen in marsmannetjespakken naast zijn bed. Met 40 graden koorts was het einde nabij, maar onze ridder van het vrije woord, onze dikke vriend, de man met vaderlijke gevoelens voor Dennis voelt zich al wat beter. Jan Roos schijnt zelfs alweer onaardig te doen tegen mensen.
Jan Roos dacht zelf dat hij er geweest was. “Ik lag te ijlen en riep om mijn moeder. Toen ik mijn ogen opende stonden er twee aliens aan mijn bed. Het voelde alsof ik voor de poorten van de dood stond. Ik liet een traan om mijn kinderen en hoopte dat Roddelpraat zonder mij een succes zou blijven. Toen ik vredig mijn ogen sloot besefte ik dat Dennis en vooral de show niet zonder mij kan. Het gaf mij extra kracht om te vechten. En nu knap ik weer op. Woensdag zal ik er zijn.”
