Bijna zes jaar geleden ben ik samen met mijn cameraman in elkaar geslagen in Blerick, een stadsdeel van Venlo. Afgelopen week heb ik een brief gekregen van de rechtbank in Roermond dat ik moet komen getuigen tegen vier potentiële criminelen. Ik heb nu twee opties: Of ik moet tegen hen getuigen, of ik word opgehaald door de politie en ga een nacht de gevangenis in.
Reportage voor PowNed in Venlo
Twee November 2017 moest ik voor PowNed naar Venlo, er was daar een drugsoorlog gaande en er was iemand vermoord. Samen met mijn cameraman Joery en een beveiliger reisden wij af naar Venlo voor een sfeerverslag aldaar. Blerick is een stadsdeel van Venlo, het bleek een absolute no go-zone. Een woonwijk vol met sociale huurwoningen en mensen zonder werk, vooral met een migratie achtergrond. Direct bij aankomst werden wij bedreigd door een groep Turkse jongeren. Zij waren de baas van de wijk en wij waren niet welkom daar, dat was de strekking.
Ondanks de aanwezigheid van de politie hadden de jonge lui toch de kans om mij en de cameraman in elkaar te slaan. Het leek haast een één tweetje met de politie: Onze beveiliger moest zijn ID-kaart aan de politie laten zien (echt waar) en ondertussen renden de jongeren achter mij en Joery aan.
Ongeveer vier heren doken op Joery en vijf op mij. Eerst trapten ze de camera kapot en vervolgens ons. Na enkele minuten trok onze beveiliger onder toeziend oog van de politie de jongeren van ons af. Van PowNed moesten we toen allemaal aangifte doen, mede omdat de camera kapot was getrapt. Hier kunt u de reportage van destijds zien.
Brief van de Rechtbank in Limburg
Afgelopen donderdag heb ik een brief ontvangen van de rechtbank ik Roermond waarin staat dat ik nu, bijna zes jaar na dato, moet getuigen tegen vier heren met een Turkse naam op verzoek van de advocaten van hen. Ik ben verplicht om te komen, doe ik dat niet dan komt er een nieuwe datum. Echter zal ik dan de dag ervoor worden opgehaald door de politie zodat het zeker is dat ik aanwezig ben. Hieronder kunt u de brief lezen.
Ik heb gebeld met de rechtbank en uitgelegd dat ik geen behoefte heb om zes jaar na dato nog te getuigen tegen deze heren. Mijn redelijke inschatting is dat als mijn getuigenis niet bevalt dat deze jongens graag de moeite nemen om eens een bezoekje aan Enschede te brengen. Het interesseerde de rechter-commissaris niets, ik moet gewoon komen. Vlak na dit telefoongesprek ontving ik ook dit berichtje op Instagram, ik ben gewaarschuwd om het netjes te verwoorden.
Ik laat me arresteren als dat moet
Ik heb Lucas Goes en Dominique Weesie (directie PowNed) direct een mail gestuurd omdat ik juridische hulp van hen verlang. Ik heb hierop geen reactie gekregen. De heren weigeren nog te communiceren met mij, ook al gaat dit om een kwestie die zich afspeelde in opdracht van PowNed. Ik vind het schandalig dat ze me nu aan mijn lot overlaten, maar het verbaast me ook niet meer na eerdere teleurstellingen.
Alle rechtszaken die ik met Jan Roos voor RoddelPraat heb gevoerd hebben we om discutabele redenen verloren. Toen ik in mijn gezicht werd gestoken heeft de politie niet eens de moeite genomen om de zaak goed te onderzoeken.
Mijn aangifte tegen Natasja Dragic is ook niets mee gedaan en nu moet ik, in een zaak waarin ik slachtoffer ben, wederom mijn veiligheid op het spel zetten. En voor wat? Dat de heren de camera van PowNed moeten vergoeden die mij negeren? Omdat ze misschien een taakstraf krijgen? Uit principe heb ik besloten om niet te getuigen, dan maar gevangenis in.
Nog geen reacties