Wat ooit een inclusief muziekfeest was, is inmiddels veranderd in een strijdtoneel voor symboolpolitiek. Waait de Amerikaanse wind dan nu toch echt over? AVROTROS zegt vrijheid van meningsuiting belangrijk te vinden, maar blijft toch achter het regenboogvlagverbod bij het Eurovisie Songfestival staan. Kritiek van belangenclubs als het COC laat niet lang op zich wachten.
Het ging toch over muziek?
AvroTros betreurd het verbod op regenboogvlaggen tijdens het Eurovisie Songfestival. In een verklaring liet de omroep weten het te betreuren dat de European Broadcasting Union (EBU) deelnemers verbiedt om regenboogvlaggen te dragen. Desondanks blijft AVROTROS achter het besluit van de EBU staan om alleen vlaggen toe te staan die verwijzen naar het land van deelname van de artiest.
Deze positie heeft geleid tot kritiek van lhbti-belangenorganisatie COC, die het verbod 'volstrekt belachelijk' noemt. COC heeft aangegeven in gesprek te willen met AVROTROS, in de hoop de omroep te overtuigen dat wapperen van een vlag geen politiek statement is.
AvroTros vindt het wel ‘belangrijk dat iedereen, ongeacht afkomst, religie, overtuiging of geaardheid zichzelf kan zijn en zich vrij kan uiten. Vrijheid van meningsuiting en inclusiviteit zijn voor ons essentieel.’
Bij het Eurovisie Songfestival mogen alleen nog maar neutrale vlaggen (en Rusland dan??) worden getoond. Regenboogvlaggen zijn dus verboden, maar hé: dan gold tenminste ook al voor nazivlaggen, Mao-portretten en andere gezellige symboliek. Een regel waar iedereen last van heeft.
Het Eurovisie Songfestival is uitgegroeid tot veel meer dan alleen een muziekcompetitie. Wat begon als een vrolijk cultureel evenement om Europese landen (plus Israël en Australië ) samen te brengen, is steeds meer een podium geworden voor maatschappelijke en politieke statements.
Regenboogwapperaar
Newsflash, Avrotros: mensen kunnen al decennialang zichzelf zijn, ook zonder dat er op elk gebouw een regenboogkotswapper hangt. Maar nee, in de bizarre logica van regenboogland wordt die vrijheid blijkbaar gezien als iets alleen maar constant van de daken schreeuwen en propaganderen.
En alsof het nog niet treuriger kon, stond het COC alweer klaar: ze willen in gesprek met AVROTROS. Ja joh, want praten over vlaggetjes is natuurlijk belangrijker dan gewoon lekker een liedje zingen.
In een wereld waarin alles politiek is gemaakt, lijken zelfs simpele feestjes zoals het Songfestival niet meer te draaien om plezier en verbinding. Iedere kleur, ieder symbool wordt gebruikt om groepen tegen elkaar uit te spelen. Waar muziek ooit mensen verbond, zorgt inclusieve-ideologie nu vooral voor verdeeldheid.
Ondanks alle mooie woorden over "neutraliteit" en "verbinding", wilt men het Songfestival anno 2025 gewoon veranderen in een verkapte ideologische parade. Alles moet tegenwoordig in regenboogpapier worden verpakt, anders ben je ineens tegen vrijheid.
