De meeste mensen worden mild van de dood van een naaste. Dagelijkse ergernissen deren niet meer. Het gemis en verdriet maakt men zachtaardig en edelmoedig. Zo niet Samantha de Jong die alweer ruzie aan het maken is (in bijzonder slecht Nederlands natuurlijk) met een andere ex en moeder van een van de kinderen van Gilly. Dat is dan weer de bijnaam voor Gelmore, die dood is. Volgens Barbie door een hartstilstand, volgens onder door een overdosis.

Wat interessant is aan het schrijven van Barb is dat ze een andere moeder vertelt dat ze geen goede mama is. En dat door een vrouw bij wie alle koters door de Kinderbescherming uit huis zijn gehaald. Is het niet enig.

Je moet toch toegeven dat dit een vermakelijk stukkie proza is. Samantha die tegen een ander vrouw zegt dat ze vast niet zeker weet wie de vader van haar kind is. Is ze met haar goudvisbrein nu alweer vergeten dat ze niet zo heel lang geleden Gerrit moest vertellen dat het niet zijn kind was, maar van Gilly. En als uitsmijter begint ze ook nog over iets dat onder haar niveau zou zijn. Welk niveau?