Dennis Schouten in de Flair over zijn moeder. De CEO van RoddelPraat heeft een nieuw hoogtepunt behaald, want hij staat morgen in de Flair met een interview over zijn moeder. Hij geeft een verklaring voor zijn depressieve gevoelens.

Dennis Schouten in de Flair over zijn moeder

We bespreken vaak genoeg bij RoddelPraat hoe Dennis een totaal geschifte moeder heeft die hem ook zeker niet tot een beter persoon maakte. Ze heeft hem iets te vaak op z’n achterhoofd laten vallen, maar daar blijft het niet bij. Dennieboy legt het allemaal uit in de Flair die morgen uitkomt.

Münchhausen by proxy

“Mijn moeder heeft het syndroom van Münchhausen by proxy”, begint Dennis. Het is een serieus en zeer ernstig psychisch syndroom waar vooral het kind onder komt te leiden doordat de ouder constant doet alsof het kind ziek is terwijl dat feitelijk niet het geval is. Dennis vervolgt: “Ze sleepte me net zo lang mee naar kinderpsychiaters totdat ik medicijnen kreeg. Die heb ik drie jaar geslikt in mijn puberteit en dat heeft mijn hoofd geen goed gedaan.” Het was altijd zo’n ontzettend vrolijk jongetje, maar na het gebruik van die medicatie is daar weinig van overgebleven.

Medicatie deed hem niet goed

Bij de medicatie hield het helaas niet op, want z’n moeder plaatste hem ook op een school waar speciaal onderwijs wordt gegeven. Dat zorgt voor de zoveelste deuk. “Heel vrolijk ben ik nooit en ik heb stemmingswisselingen. Van de zeven dagen heb ik één goede dag die ik met een zeven zou beoordelen. Dan drie dagen een krappe voldoende. En drie dagen beoordeel ik met een onvoldoende, dan pakt elk scenario slecht uit”, legt Dennis verder uit.

‘Mijn sociale batterij is soms even leeg’

Die arme depressieve jongen heeft inmiddels wel manieren gevonden om ermee te dealen, maar af en toe laat hij nog steeds weten eventjes uit te klokken. Hij vertelt: “Mijn sociale batterij is dan gewoon even leeg, dan heb ik geen zin om in de supermarkt met mensen op de foto te gaan, bijvoorbeeld.” Een rustiger dagje is voor Dennieboy dan wat beter weggelegd.

Het verhaal van een kluizenaar

Inmiddels woont hij in het rustige Enschede. Afgezonderd van mensen. Een kluizenaar die af en toe een veel te dun meisje ontvangt om de stiltes in hem een beetje minder stil te maken. Is er dan geen oplossing voor de niet meer zo vrolijke jongen? “Er is maar één oplossing en dat is aan de antidepressiva gaan, maar dat weiger ik. Ik zie dat als een stap terug. Ik ben liever de mens die ik ben, dan iemand gecreëerd door medicatie. Het is wat het is.”

Zijn moeder spreekt hij niet meer. Humor is inmiddels zijn manier geworden om het leven door te komen. Maar: “Of ik gelukkig ben? Ik zou het eerder tevreden willen noemen.” Op zich is dat ook al een mooie score. Gelukkig is RoddelPraat dan altijd weer een mooie manier om de humor met elkaar te delen. Morgen is het gehele interview te lezen in Flair en daar is Dennis trots op.