Nederland is een lost country. Ik schrijf deze stukjes over wat mij bezighoudt en als ik heel eerlijk ben heeft dat bijzonder weinig te maken met BN’ers en hun inhoudsloze gepruttel. Wat kan mij het schelen wie het met wie doet en hoe iemands nieuwe zwempak zit. Geen ene reet en toch ben ik mede-eigenaar van een juicechannel. Hoe kan dat in godsnaam?

Heel simpel, ik was het harde nieuws meer dan zat. Na jaren me dagelijks druk maken om de samenleving, politiek en de toekomst kon het voor mij gestolen worden. Dus toen Dennis mij als gast vroeg in zijn showtje deed ik mee. Ik had niets te verliezen na mijn politieke loopbaan dat maar geen loopbaan werd en had wel zin in een lolletje. Twee weken later hing hij aan de lijn of ik het met hem wilde presenteren aangezien Slijptol dat niet meer mocht van Dominque Weesie (walgelijke man).

Ik had niets te verliezen na mijn politieke loopbaan dat maar geen loopbaan werd en had wel zin in een lolletje

Als parlementair verslaggever heb ik jaren van dichtbij gezien hoe het eraan toegaat in de Tweede Kamer en dat is zorgelijk. Kamerleden zijn niet wat veel mensen denken. Niets heeft daar consequenties, de meerderheid is incompetent en de rest gaat voor eigen belang. Het landsbelang staat in ieder geval bij vrijwel niemand daar op de eerste plaats. Dat merk je ook aan alle grote problemen die we nu hebben in het land. 

Nederland is een lost country

Voor geen Nederlander is het van belang om onze grenzen wagenwijd open te hebben staan. Meer dan 100.000 mensen komen er jaarlijks bij. Naast dat ze allemaal een huis nodig hebben, die we niet hebben voor onze eigen burgers, zullen ze ook gebruikmaken van de sociale voorzieningen en de gezondheidszorg die nu al niet meer functioneren. Niemand heeft er baat bij en toch verandert er niks aan. 

Of neem de stikstofwaanzin. Wat hebben burgers eraan dat we niet kunnen bouwen, dat de boeren moeten verdwijnen en dat daardoor ons voedsel nog duurder zal worden? Niets. En toch doen ze er niks aan.

Voor geen Nederlander is het van belang om onze grenzen wagenwijd open te hebben staan

Nederland is een lost country. Ik kan nog wel tientallen van dit soort voorbeelden geven. Je wordt er stapelgek van. En daarom ben ik afgehaakt. Ze zoeken het maar uit. De overheid was er vroeger voor ons, tegenwoordig is het tegen ons. Mark Rutte zit bij Vandaag Inside alles glad te strijken met zijn enge glimlach en slappe praatjes. 

Het zogenaamd kritische programma slikt het allemaal voor zoete koek. Dat is hoe het gaat. Dan kan je je echt beter druk maken om de nieuwe verkering van Peter Gillis. Gaat werkelijk nergens over, maar je hoeft niet je hoofd te breken hoe we toch in zo’n treinvaart dit ooit zo mooie land naar de kloten hebben laten helpen.