Tegenwoordig is PowNed alles waar ze tegen waren. Ik kan mij nog goed mijn eerste dagen bij de kersverse omroep PowNed herinneren. Dominique Weesie (walgelijke man) vertelde bij de allereerste vergadering dat hij dacht dat dit avontuur maar vijf jaar zou duren en dat we dus vijf jaar lol zouden maken. Het werden precies vijf minuten, want bij de tweede vergadering was de lol er al af en sindsdien werden alle medewerkers aan de lopende band uitgekafferd en geschoffeerd. Kijkcijfers zouden er niet toe doen, maar vanaf de eerste uitzending ging het alleen maar over kijkcijfers. Als die slecht waren lag dat aan het personeel.

Tegenwoordig is PowNed alles waar ze tegen waren. Niemand kreeg een eerlijke kans om een programma te maken, want alles moest gepresenteerd worden door half-talent Rutger Castricum.

Tegenwoordig is PowNed alles waar ze tegen waren. Waarom ik daar dan toch vijf jaar heb gewerkt? Nou, ik wilde de NPO graag veranderen. We waren de enige rechtse omroep tussen al het linkse gespuis. We deden wat de NPO niet leuk vond. We waren rebels en vernieuwend. Alles wat ik graag wilde zijn. Ik nam de tirannie er gewoon bij en vooral niet zo serieus. Maar na vijf jaar was het ook wel genoeg geweest. 

Niemand kreeg een eerlijke kans om een programma te maken, want alles moest gepresenteerd worden door half-talent Rutger Castricum. De passie van de missie verdween en de sfeer werd slechter dan ooit. Er zijn er daar honderden mensen doorheen gedraaid. Ik stelde me op een gegeven moment niet meer voor. Ze zouden toch binnen een paar weken zich ziekmelden.

Politiek correct, links, slap, nietszeggend en vooral heel erg onnodig.

Tegenwoordig is PowNed alles waar ze tegen waren. De reden van hun oprichting was om Hilversum te veranderen, ze zijn niets anders dan de rest geworden. Politiek correct, links, slap, nietszeggend en vooral heel erg onnodig. En dat is natuurlijk eeuwig zonde. 

Als iets exemplarisch is voor de teloorgang van de omroep is het wel de reallifesoap van Ruud de Wild en zijn vrouw Olcay. Twee oninteressante mensen met oninteressante levens en oninteressante meningen in een decor van nietszeggendheid. En ze hebben die serie gekregen omdat ze vriendjes zijn met de hoofdredacteur van de tent, Lucas Goes. Linkse vriendjes die elkaar treurige programmaatjes geven. Daar hadden we echt al genoeg omroepen van, dacht ik zo.