Man doodgeschoten in Blerick

De onrust ontstond nadat op 1 november een 22-jarige man was doodgeschoten in Blerick. Waar een gemiddelde woonwijk in Nederland dan in rouw is en steun bij elkaar zoekt, gaat dat in Blerick kennelijk anders. Opgeschoten jongeren, vrijwel allemaal met een migratie achtergrond, gingen de straat op en niemand was nog welkom. Iedereen die in de woonwijk kwam, maar er niet woonde, werd bedreigd of mishandeld.

Zo ook wij, cameraman Joery (waar ik tegenwoordig mee naar Almere City ga) een beveiliger en ik, waren naar Blerick gestuurd om verslag te doen van de onrust aldaar. Direct werden we bekogeld met frisdrank en schreeuwde de opgeschoten jongeren dat ze hoopte dat wij snel zouden sterven aan een vreselijke ziekte. Ook riepen ze dat mijn moeder zichzelf zou verhuren aan mannen, niet waar. Zij leeft nog steeds van de alimentatie van mijn vader.

Losgeslagen jongeren vallen ons aan

Ondanks de aanwezigheid van veel politie konden de jongeren op een gegeven moment achter mij en de cameraman aan rennen. Waar was toen de beveiliger? Geloof het of niet, die werd op dat moment door de politie staande gehouden om zich te identificeren. De jongeren renden achter mij en Joery aan. Trokken ons op de grond en begonnen te schoppen. Later trok de beveiliger ze van ons af en deden we aangifte.

Getuigen in Roermond, PowNed negeert de zaak

Afgelopen juli moest ik ineens onder dwang helemaal naar Limburg om te getuigen. Deed ik dit niet, werd ik opgehaald door de politie. Destijds heb ik PowNed geïnformeerd hierover en of zij mij wilden bijstaan met juridische hulp. Deze kwestie speelde zich immers af terwijl ik aan het werk was voor hen. PowNed negeerde dit volledig en ik heb alleen mijn verhaal toen gedaan in de rechtbank.

Bijzonder overigens, ik hoor de hele week al over de misstanden in Ameland. Een verslaggever is daar heen gegaan om verslag te doen van een lokaal feest daar en is achtervolgd. Dominique Weesie spreekt in iedere krant van een groot schandaal, maar in deze zaak waarin twee medewerkers van hem in elkaar getrapt zijn, hoor je hem niet. Sterker nog, hij negeert de slachtoffers.

Rechtszaak tegen dader

Vorige week kreeg ik een brief van de rechtbank dat de dader na zes jaar voor de rechter is verschenen. Hij had kennelijk nog veel meer ongein uitgevreten, de rechtbank omschrijft het als volgt: ‘Op woensdag 1 november 2017 vond er op klaarlichte dag rond 13:30 uur een schietpartij plaats waarbij de 22-jarige, een goede vriend van verdachte, om het leven kwam. Het nieuws van het schietincident en het overlijden van die persoon verspreidde zich als een lopend vuurtje door Blerick. De onrust nam toe. De politie kreeg te maken met een grote toeloop van familie, vrienden, kennissen en buurtbewoners in de nabijheid van de plaats delict. Dit resulteerde in gewelddadig gedrag richting de politie. Ook bij een groep jonge mannen, onder wie verdachte, leverde het veel emoties en woede op. Men ging zelf actief op zoek naar de daders van de schietpartij. Op de dag van het schietincident en de dagen erna was er veel media-aandacht voor het incident en daarbij ontstonden diverse ongeregeldheden. De rellen leidden tot diverse strafbare feiten. Dit leidt tot het onderzoek genaamd ‘Blerick’. De verdachte wordt ervan beschuldigd dat hij in de middag na de schietpartij heeft opgeruid tot geweld tegen de politie, een dag later geweld heeft gepleegd tegen een journalist en twee dagen daarna geweld heeft gepleegd tegen iemand die iets zou weten over de daders van de schietpartij.’

Hier de uitspraak van de Rechtbank in Limburg: ‘De rechtbank is van oordeel dat deze feiten in beginsel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf rechtvaardigen. De rechtbank weegt ook mee dat de redelijke termijn voor berechting van twee jaar met bijna vier jaar is overschreden nu de verdachte op 5 december 2017 in verzekering is gesteld. Met deze overschrijding zal de rechtbank, overeenkomstig de vaste jurisprudentie van de Hoge Raad, rekening houden bij de bepaling van de straf. Gelet op deze forse overschrijding zal de rechtbank aan de verdachte geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf meer opleggen. Alles afwegende acht de rechtbank aan de verdachte een taakstraf voor de duur van 240 uur passend. Anders dan de officier van justitie heeft geëist, zal de rechtbank daarnaast geen voorwaardelijke straf opleggen, omdat dit na zes jaar geen enkel doel meer dient.’