Leontine Ruiters: ‘Tuurlijk ben ik nog wel eens begonnen over toen ze in een isoleercel zat’

“Dat is een hele moeilijke periode geweest”, vertelt Leontine Ruiters aan Robbert Rodenburg. “Toen ik heel jong was heb ik dat niet zo heel erg gemerkt. Maar het was er natuurlijk wel altijd, ik wist alleen niet beter. Ik ben mezelf door haar ziekte zonder dat ik het wist heel erg gaan aanpassen, om niet te zeuren en vooral niet lastig te zijn.” 

Kennelijk kreeg Leontine Ruiters toen ze achttien was voor het eerst te maken met een psychose van haar moeder, die direct werd opgenomen. “Ze is wel weer teruggekomen, maar het was nooit meer zoals het was”, zegt ze. “Ze zat aan de medicijnen, die vlakken je heel erg af. Dan stopte ze daar weer mee en dan kwam ze weer in een psychose terecht. Zo ging het de hele tijd door. (…) Tuurlijk ben ik nog wel eens begonnen over toen ze bijvoorbeeld in een isoleercel zat, vastgebonden, omdat ze agressief was geweest tijdens een psychose. Maar daar wist zij helemaal niks meer van, dus dat had dan ook niet heel veel zin. Maar het heeft natuurlijk wel heel veel met mij gedaan om je moeder zo te zien. Dat is ontzettend heftig.”

Leontine Ruiters: ‘Door de stress kreeg ik last van eczeem, mijn slokdarm en stembanden’

Door de gebeurtenissen in haar jeugd wist Leontine Ruiters niet wat ze wilde, kon ze geen grenzen stellen en had ze moeite met ‘aanpasgedrag’. “En ook continu anderen willen helpen”, aldus de griet. “Maar dat kan je alleen doen als je ook goed voor jezelf zorgt, en daar ging het bij mij wel mis. Ik zorgde niet goed voor mezelf qua innerlijk. Ik zorgde voor anderen die het moeilijk hadden. Dat hou je gewoon niet vol.” Mevrouw kreeg er zelfs fysieke klachten door. “Door de stress en doordat ik niet goed naar mezelf luisterde kreeg last van mijn slokdarm, van eczeem en last van mijn stembanden die niet sloten.”