Louisa Janssen is woest: ‘Hoop dat karma jou pakt’
Louisa Janssen is woest: ‘Hoop dat karma jou pakt’
‘Je wilt vast aandacht, vies vuil mens’, schrijft de 39-jarige Louisa Janssen bij een foto waarop ze haar middelvinger opsteekt. ‘Mijn broertje z’n graf ondergooien met kaarsvet! Schaam je diep. Als ik erachter kom wie dit doet, die kan beter al een nieuw VGZ-gebit aanschaffen. Want geloof me, je hebt een nieuwe eethoek nodig! Kom niet aan een graf van iemand die daar z’n laatste rustplaats heeft! Hoop dat karma jou pakt!’
Dit bericht op Instagram bekijken
Louisa Janssen: ‘Ik heb dit allemaal zelf veroorzaakt’
Onlangs liet Louisa Janssen weten een ‘moeilijke periode’ achter de rug te hebben door het verlies van zijn/haar/het broertje. ‘Afgelopen jaar was het een moeilijk tijd met veel spanning stres en verdriet’, schreef meneer/mevrouw on the gram. ‘Het verlies van m’n broertje heeft me een klap gegeven. Hierdoor ben ik mezelf een beetje verloren. Ik werkte veel, was veel van huis en dacht: zo kan ik alles een beetje vergeten. Ook heb ik mijn gezin in de steek gelaten. Ik zat tegen een burn-out aan en ben in therapie gegaan op advies van mijn man en manager.’
Kennelijk was Louisa Janssen veel boos. ‘Ik heb veel spijt van mijn gedrag naar de mensen die dicht bij me staan. Ik heb ze in de steek gelaten en veel verdriet gedaan. Ik ben vorige maand naar het buitenland en ben inmiddels drie weken terug. Nu voel ik me veel beter. Ik ga tijd steken in mijn gezin, vrienden en familie. Maar vooral in mezelf.’ Waarom dan? ‘Ik was mezelf aan het verliezen, maar in het buitenland heb ik kunnen rouwen.’
Volgens Louisa Janssen hebben mensen een ander beeld van hem/haar gekregen. ‘Ik ga daar niemand de schuld voor geven. Ik had veel eerder aan de bel moet trekken. Ik heb dit allemaal zelf veroorzaakt. Ik hoef me niet te verantwoorden aan anderen, maar ik wilde het toch even kwijt. Ik ben namelijk flink aan het werken aan mezelf. Ik wil alleen maar liefde met iedereen delen en alle negativiteit achter me laten. Wat een ander roept of doet, het boeit me niet meer. Ik weet wie ik ben en waar ik vandaan kom. (…) Ik had dit veel eerder moeten doen.’
