Marc van der Linden lag uren alleen onder het bloed op de grond. Hij belandde in het ziekenhuis met een herseninfarct nadat zijn vader hem gevonden had. Aan De Telegraaf vertelt Marc dat het nog wel even gaat duren voordat hij genezen is. Inmiddels ligt hij al langer dan een week in het ziekenhuis.

Een behoorlijke opdonder

“Ik heb een behoorlijke opdonder gekregen en ben hier nog wel even zoet mee. Ik moet straks revalideren om weer te kunnen lopen. Ook krijg ik logopedie. Want, zoals je hoort, praat ik anders dan voorheen. Toch waren er geen echte uitvalverschijnselen, ik mag geloof ik niet mopperen”, verklaart Marc. De testuitslagen schijnen ook niet al te slecht te hebben uitgevallen, maar voordat hij in het ziekenhuis terecht kwam, lag hij al een paar uur op de grond.

‘Een wonder’

Momenteel wordt het zelfs een wonder genoemd dat hij er nog ‘zo goed vanaf gekomen is’. Hij verklaart op de grond te zijn gevallen en onderweg ook zijn hoofd te hebben gestoten aan een kastje. Dat is de reden voor de wond die hij onder zijn oog heeft zitten. Dat wist Yvonne al te achterhalen door haar spionnen in het zetten.

Marc van der Linden lag uren alleen onder het bloed op de grond

“Daar heb ik minstens drie uur gelegen, zonder dat ik alarm kon slaan. Ik kon nergens bij en heb al die tijd maar liggen bidden”, aldus Marc tegen de krant. Omdat hij op dat moment een belafspraak had staan met zijn vader en deze niet opnam, is zijn vader naar hem toe gekomen. Why the f*ck zou je een ‘belafspraak’ met je vader inplannen? Maar dat ter zijde.

Daddy to the rescue

De vader van Marc stond aan de deur, maar ook deze werd niet voor hem geopend. Hij voelde dat er iets aan de hand moest zijn. Zijn vader, die schijnbaar scherper is dan Marc zelf, sloeg een raampje in en vond zijn zoon op de grond met een bebloed hoofd.

‘Een smerige streek van Yvonne Coldeweijer’

Yvonne Coldeweijer lag onder vuur nadat ze ziekenhuispersoneel zou hebben opgeroepen om medische gegevens met haar te delen. Daar heeft Marc ook nog iets over te zeggen: “Het ziekenhuispersoneel is zo ontzettend lief voor me. Op een bord tegenover mijn bed schreef een van hen heel opbeurend ’het komt goed’. Daar houd ik me maar aan vast. Ze zeiden ook dat ik niet bang hoef te zijn dat medische geheimen op straat komen. Daar is iedereen veel te professioneel voor, dus dat probeer ik maar van me af te zetten. Maar een smerige streek is het wel.”

Een kleine verdediging voor Yv Cold: ze vroeg of er iemand in het VUmc was die de informatie kon delen. Ze kreeg later inderdaad te horen dat het ging om een stoot tegen een kastje, maar nergens werd vermeld dat het om personeel ging. Misschien was het wel gewoon iemand in het ziekenhuis.