Als Marc van der Linden een hond was dan was het een Sint Bernard. Niet zo’n eentje die mensen redt na een lawine, maar eentje die de hele dag ligt te ruften voor de open haard totdat ie te vreten krijgt. Enfin, die vette hond schreef dus naar aanleiding van zijn arrestatie iets over honden en dat ie er eentje uit het asiel zou gaan halen. Maar wat bleek, hij had een hond en gaf die na een week weg.

Nou, daar reageert die bultrug op. “Dat was niet na een week, maar toen bleek dat ik allergisch ben voor langharige honden. Van katten en konijnen wist ik het al, maar niet van langharige honden.” Ah ja, natuurlijk. Je bent allergisch voor dieren en dan blijk je allergisch voor dieren te zijn. Wat een ontdekking. En dan pleur je zo’n beest maar binnen een week weg alsof het een lege pizzadoos betreft.

“Toon maakt het overigens zeer goed. Hij is al veertien en nog net zo lief als toen het een pup was.” Ja. En jij liet Toon in de steek, stinkjunk.